Ben Eskişehir’in kazanabilme ihtimalini sevdim! - Tarkan Demir

Yılmaz Erdoğan’ın dillere pelesenk olmuş şiiridir…
Ben Senin Beni Sevebilme İhtimalini Sevdim.
O şiire öykündüğüm bu başlık aslında benim belediye başkan adaylarım için geçerli.
Bu seçimde kimi partisinden, kimi adayından, kimi eş, dost, komşu veya akrabalığından bir tercih yapacak ya da yapmayıp protesto edecek.
Çok bilmişleri duyar gibiyim…
“Yerel seçimleri genel seçimlerle karıştırmayın. Yerel seçimlerde seçmen aday odaklı tercih yapar.”
O zaman burnundan soluyan bunca emekli, asgari ücretli, dar ve sabit gelirli seçmeni ne yapacağız?
Yaklaşık 10 ay önce yapılan Cumhurbaşkanlığı ve Milletvekilliği Genel Seçiminde mevcut iktidarın yeniden iş başına gelmesine katkı sunan, bugün açlık sınırının altında geçinmeye çalışan emekli, dar ve asgari ücretliler…
Pişmanlıklarının…
Yoksulluklarının…
Altında kaldıkları enflasyonun…
Gelir dağılımındaki eşitsizliğin…
Saray sofralarındaki şatafatın…
İtibardan ödün verilmemesinin hesabını, seçimin yereline-geneline bakmadan sandıkta soracak.
Kuralsız…
Kazanmak için yaptığı ve söylediği her şeyi mubah sayan…
Demokrasiyi amaç değil araç gören…
Sevmiş gibi..
Sevilmiş gibi…
Değer vermiş gibi…
Verdiği sözleri tutacakmış gibi davranıp gemisini yürütmek isteyen adaylara bakıyorum…
Sonra aklıma Yılmaz Erdoğan’ın şiirindeki o eşsiz mısralar geliyor…
Ben hep doğrunun kazanabilme ihtimalini sevdim…
Ben hep yüreği ezilmişlerden yana atanın kazanabilme ihtimalini sevdim…
Ben hep emekten, emekçiden yana olanın kazanabilme ihtimalini sevdim…
Ben hep mış gibi yapmayan, kalbi sevgi dolu, samimi olanın kazanabilme ihtimalini sevdim…
Ben Eskişehir’in kazanabilme ihtimalini sevdim!..